Οι διαταραχές του αυτιστικού φάσματος επηρεάζουν το 1% του γενικού πληθυσμού. Πέρα από την ελλειμματική οικειότητα και ικανότητα για επικοινωνία και τις στερεοτυπικές συμπεριφορές των ασθενών αυτών, συχνά συνυπάρχουν άγχος, επιθετικότητα, αυτοτραυματισμοί, διαταραχές συναισθήματος κ.α.
Δυστυχώς εκτός από κάποια αντιψυχωτικά (ρισπεριδόνη, αριπιπραζόλη κι ολανζαπίνη) τα οποία βελτιώνουν ως ένα βαθμό συμπεριφορικές διαταραχές αυτών των ασθενών σε ότι αφορά την υπερδραστηριότητα, τις στερεοτυπίες ίσως και την επιθετικότητα τους, τα υπόλοιπα υπάρχοντα σκευάσματα δεν προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια.
Ας σημειωθεί επίσης ότι οι ασθενείς αυτοί είναι πιο επιρρεπείς στις παρενέργειες αυτών των φαρμάκων.
