Το να έχει κάποιος μια ψυχική πάθηση σημαίνει καθημερινές δυσκολίες σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Συνήθως υποφέρει από μοναξιά, απομόνωση, στρες κι άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση. Οι σκύλοι μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα της καθημερινής ζωής για αυτούς τους ανθρώπους.
1) Οι σκύλοι προσφέρουν συντροφικότητα.
Το να τριγυρνάει κάποιος με τον σκύλο του μπορεί να του προσφέρει τα ίδια οφέλη με το να τριγυρνούσε με έναν καλό του φίλο, όπως έχουν δείξει έρευνες (Σχετικό link:) Παίζοντας, μιλώντας, χαϊδεύοντας ένα σκύλο, έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση επιπέδων των νευροδιαβιβαστών του (και του σκύλου επίσης) και συγκεκριμένα της οξυτοκίνης, ντοπαμίνης και β-ενδορφίνης, που σχετίζονται με θετικά συναισθήματα και το συναισθηματικό δέσιμο. Αυτό είναι πολύ ωφέλιμο για ανθρώπους με ψυχική πάθηση, επειδή τους είναι συνήθως δύσκολο να κοινωνικοποιηθούν με άλλους, και το αίσθημα μοναξιάς έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους. Άνθρωποι που βιώνουν μοναξιά για πολύ καιρό εμφανίζουν υψηλότερη αρτηριακή πίεση, εξασθενούν οι ανοσολογικοί τους αμυντικοί μηχανισμοί, έχουν κακή ποιότητα ύπνου και υφίστανται πιο συχνά φλεγμονές, σε σχέση με αυτούς που έχουν έναν ικανοποιητικό βαθμό κοινωνικοποίησης. Η παρέα με έναν τετράποδο φίλο θα βοηθήσει στην ύφεση του αισθήματος μοναξιάς και στην αποφυγή των προαναφερθέντων σωματικών επιπλοκών.
2) Η επαφή με τους σκύλους μειώνει το στρες.
Περνώντας χρόνο με ένα σκύλο είναι ένας πολύ απλός τρόπος να μειωθεί το στρες. Έρευνες έχουν δείξει πώς με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι αισθάνονται πιο χαρούμενοι και λιγότερο στρεσσαρισμένοι από ότι πριν (Σχετικό link:) Και το στρες είναι ένας σημαντικός συντελεστής που οδηγεί στην ανάπτυξη καταθλιπτικών κι αγχωδών διαταραχών.
3) Οι σκύλοι προωθούν τη σωματική δραστηριότητα.
Η σωματική άσκηση ανακουφίζει από το στρες, μειώνει την αρτηριακή πίεση, αυξάνει την ενεργητικότητα, βελτιώνει το συναίσθημα και βοηθά τους ανθρώπους να αισθάνονται περισσότερη αυτοπεποίθηση και ικανοποίηση με τη ζωή τους. Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ασκούνται, αλλά οι ιδιοκτήτες σκύλων αποτελούν εξαίρεση. Κάνουν καθημερινούς περιπάτους με τους τετράποδους φίλους τους, και πολλοί από αυτούς τριγυρνούν σε φυσικά περιβάλλοντα (δάση, βουνά, ακτές κλπ) υπό μορφή πεζοπορίας, κάτι που πέρα από τα ψυχολογικά οφέλη βοηθά πολύ στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας, η οποία ειδικά στους ψυχικά ασθενείς συναντάται σε μεγάλο ποσοστό. Η επαφή με τη φύση και η συχνή απομάκρυνση από το αστικό περιβάλλον, προφυλάσσει σε σημαντικό βαθμό από την σχιζοφρένεια και την κατάθλιψη, βελτιώνει τη μνήμη κι άλλες γνωστικές λειτουργίες και ανακουφίζει από το άγχος (Stanford, σχετικό link:)
4) Οι σκύλοι προωθούν την κοινωνικοποίηση.
Το να αποκτήσει φίλους κάποιος με ψυχική νόσο είναι δύσκολο. Αυτό όμως με έναν σκύλο γίνεται πιο εύκολο. Περπατώντας κάποιος με τον σκύλο του, πηγαίνοντας επίσης σε πάρκα σκύλων, του δίνονται ευκαιρίες να συναντήσει και να συναναστραφεί με άλλους ιδιοκτήτες σκύλων και να αποκτήσουν φιλικές σχέσεις μεταξύ τους. Έρευνες έχουν δείξει ότι η παρουσία ενός σκύλου κάνει τους ξένους μεταξύ τους ανθρώπους να ξεκινήσουν πιο εύκολα μια συζήτηση. Επίσης οι σκύλοι βοηθούν στην καταπολέμηση τους στίγματος στην κοινωνία των ψυχικά ασθενών. Οι άνθρωποι τείνουν να βλέπουν έναν ξένο πιο θετικά όταν αυτός συνοδεύεται από έναν σκύλο.(Σχετικό link:)
5) Οι σκύλοι προωθούν το καθημερινό πρόγραμμα.
Το άτομο που πάσχει από μια ψυχική νόσο ωφελείται με το να έχει και να μένει πιστό σε αυτό, ένα καθημερινό στάνταρ πρόγραμμα δραστηριοτήτων. Ο σκύλος χρειάζεται τακτική σίτιση, περίπατο, περιποίηση, φροντίδα. Κι αν κάποιος το ξεχάσει, ο σκύλος του το υπενθυμίζει. Έτσι το άτομο με ψυχική νόσο αποκτά μια καθημερινή ρουτίνα σε ότι αφορά το σκύλο του, που τον βοηθά να εμπλακεί πιο πιστά και προγραμματισμένα σε άλλες θεραπευτικές δραστηριότητες σε ότι αφορά την πάθησή του.
Να μην ξεχνάμε ποτέ όμως ότι ο σκύλος όσο πολύτιμη βοήθεια κι αν είναι για τον άνθρωπο από πολλές απόψεις, δεν είναι «εργαλείο», αλλά ένα ζωντανό πλάσμα με σωματικές και συναισθηματικές ανάγκες, που μας δίνει το είναι του, και η απόκτησή του θα είναι για μια ζωή κι όχι για όσο εξυπηρετεί κάποιον. Είναι ένα πλάσμα για το οποίο έχουμε την ευθύνη του, σαν παιδί μας, και η φροντίδα του, όσο κουραστική κι αν είναι κάποιες φορές, είναι ένα μικρό αντίτιμο σε σχέση με τα οφέλη που παίρνουμε από το συναισθηματικό δέσιμο που αποχτούμε μαζί του.
